INTERFACES – W POSZUKIWANIU STYCZNYCH

Interfaces – pod tą nazwą kryje się cykl wykładów organizowanych przez studentów Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej. Do tej pory odbyło się pięć spotkań pod tym szyldem. Czym są architektoniczne interfejsy i jak możemy je rozumieć?

TEDx Interfaces 2016
11 października ubiegłego roku na gliwickim Wydziale Architektury odbył się cykl wykładów motywacyjnych TEDx Interfaces, którego tematyka celowo jedynie zahaczała o wątek architektury, zamiast wprost traktować o niej samej. Swoje wystąpienia zaprezentowali tam przedstawiciele różnych branż: urbaniści, deweloperzy, wykładowcy, programiści czy pisarze. Pomimo szerokiego przekroju zawodów i zainteresowań uczestników wydarzenia udało im się znaleźć wspólny język i zainspirować słuchaczy. Wykłady okazały się sukcesem zarówno tematycznym, jak i frekwencyjnym, co poskutkowało naturalną potrzebą ich kontynuacji. Okazało się, że specjalistyczna wiedza z wielu zakresów może pomóc w pracy nad dziedziną, w której sami się specjalizujemy. Kluczem jest znalezienie punktu wspólnego – interfejsu – w który każdy może zagłębić się tak bardzo, jak tylko ma ochotę. W związku z tym organizatorzy podjęli decyzję o zorganizowaniu cyklu wykładów uzupełniających, na które zaproszono czołowych polskich architektów.

Nowe Ścieżki Projektowe KWK Promes
Pierwszym prelegentem Interfaces Gliwice był Robert Konieczny, reprezentujący pracownię KWK Promes, która jest jednym z najbardziej utytułowanych i rozpoznawalnych za granicą polskich biur architektonicznych. Spotkanie było tym bardziej inspirujące, że jest on absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach i jakiś czas temu sam chodził tymi samymi korytarzami, co uczestnicy wykładu. Głównym tematem prelekcji, oprócz opisu jego najsłynniejszych instalacji, było przedstawienie koncepcji budynku Bunkra Sztuki w Krakowie. Podczas gdy restrykcyjne zapisy konkursu narzucały zachowawcze zmiany, wzmocnienie konstrukcji i nadbudowę, KWK Promes, jako jedni z nielicznych, postanowili niczego nie zmieniać. Zakładali powrót formy budynku do pierwotnego, brutalistycznego zamysłu. Według projektu cała konieczna ekspansja odbyłaby się pod ziemią, bez wpływu na główną bryłę.

Co wolno architektom?
Kolejną osobą, której wystąpienia można było wysłuchać w ramach programu, był przedstawiciel instytucji sprawującej honorowy patronat nad inicjatywą – Dziekan Wydziału Architektury, dr hab. Klaudiusz Fross. Podczas wykładu zatytułowanego „Co wolno architektom?” opowiedział o typowych dla młodych adeptów problemach wynikających z konfrontacji z rynkiem. Jego zdaniem młodych projektantów zawsze dopada mniejszy lub większy kryzys tożsamości, gdy po raz pierwszy konfrontują się ze światem biznesu. Nie wiedzą, kto nim rządzi, kto ustala ceny, warunki, reguły. Powoduje to, że zamiast tworzyć swoją własną tożsamość, zbyt często postanawiają naśladować ikony. Życie architekta jest zbyt krótkie, by wyspecjalizować się w budowie takich obiektów, jak planetaria czy elektrownie. Każdy zmuszony jest sięgać po mniejsze, jak i większe projekty. Nie oznacza to jednak, że nie można zbudować swojej własnej tożsamości, robiąc to z klasą w swojej autorskiej konwencji. Wszystko naturalnie w zgodzie z komfortem użytkownika, a nie tylko własnym ego.

Architektura (nie)zwykła
Trzeci wykład należał do Oskara Grąbczewskiego z pracowni OVO Grąbczewscy Architekci. Projektant poruszył w nim temat skromności, pokory i dbałości o detal. Według niego kluczem do odnalezienia prawdziwej architektury jest synergia między własnymi możliwościami a potrzebami inwestora. A przede wszystkim pokora, bo świat zbudowany jest nie tylko z okazji, ale i ograniczeń. To właśnie dbałość o detale wypełniająca codzienność użytkownika pozwala na stworzenie przestrzeni, w której każdy nowy krok będzie zachwycający.

Po pierwsze użytkownik
Ostatnią, czwartą mowę cyklu w 2016 roku wygłosił Mikołaj Szubert-Tecl (Riegler Riewe Architekci Katowice), odpowiedzialny między innymi za projekt Muzeum Śląskiego, który określany jest ikoną prostoty, współczesności i budowania pod powierzchnią ziemi. Zwrócił on uwagę, jak ważne jest wysłuchanie wizji użytkownika, świadomość wszystkich ograniczeń inwestora oraz odpowiednie sprzężenie ich z wizją projektanta. Wskazał też na błędne przekonanie o wiodącej roli wizualizacji jako kluczowej części projektu. Podkreślił, że nawet najdoskonalsza wizualizacja winna być jedynie narzędziem wspierającym wyobrażenie całości projektu, a nie jedynym dobrym jego elementem, co niestety zdarza się coraz częściej.

Interfaces w przyszłości.
Inicjatywa Interfaces pokazała, że spotkania w tej formule, gdzie studenci architektury konfrontują się z czynnymi architektami, stanowią doskonałe uzupełnienie bazy wiedzy i mogą być bardzo inspirujące dla obu stron. Dlatego w 2017 roku planowane są nowe projekty, które odbędą się „pod szyldem” Interfaces.

Tomasz Bijok
Student Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej.