SZKICOWNIK ARCHITEKTA TOMASZ KONIOR

Każdy szkic jest ważny. Każdy opowiada jakąś historię. Jest wizualnym wyrażeniem ciekawości świata, chęci zrozumienia go, wymyślenia po swojemu. Jest obrazem myśli, spostrzeżeń i poszukiwań.

Szkicujemy przez całe życie. Bo jak inaczej nazwać pierwsze, jeszcze nieporadne kreski dziecka, które odkrywa świat – jego kształty i kolory; jak nazwać młodzieńcze bazgroły z zeszytów czy ławek? Czym są mapy myśli wyglądające jak poszukiwania nowych konstelacji wśród gwiazd? Czy historie życia opowiadane dzieciom i wnukom, będące próbą zobrazowania im tego, co już powoli zaciera się w pamięci?

Oczy, głowa, ręka, ołówek i papier – prosta zasada, a efekt nieograniczony. Niezależnie, czy jest to notatnik i pióro, czy nowoczesne technologie, szkicowanie porządkuje myśli. Dlatego warto szkicować, warto mieć świadomość, jak ważny jest to proces.

Nigdy nie zbierałem swoich szkiców. Traktowałem je zawsze jako narzędzie do opowiedzenia o pomyśle na projekt. Miały pokazywać jego charakter i zasadę. Nigdy same w sobie nie były ważne – ważny był cel, któremu służyły. Powstawały na kartkach, w komputerze albo na surowych ścianach realizowanych projektów. Dziś być może powinienem żałować, bo do śmieci trafiło sporo rysunków miłych dla oka, które, gdy powstawały, wydawały się bez sensu. Z tych, jakie ocalały, wybrałem kilka. Może same opowiedzą historię moich myśli albo staną się inspiracją dla twoich własnych poszukiwań.

Oddając w wasze ręce ten szkicownik, zachęcam i przestrzegam: róbcie szkice i nie wyrzucajcie ich 🙂

Tomasz Konior