PRZYSTAŃ. REWITALIZACJA OBSZARU DWORCA I INFRASTRUKTURY KOLEJOWEJ W LEWINIE KŁODZKIM

II NAGRODA

Aleksandra Bernard, Maja Cichowlas
Wydział Architektury
Politechnika Wrocławska

Joanna Bagrowska, Mateusz Śmigla
Wydział Budownictwa Lądowego i Wodnego
Politechnika Wrocławska

Lewin Kłodzki. Urokliwa wieś o układzie urbanistycznym miasteczka leżąca na terenie Dolnego Śląska, licząca niemalże 900 mieszkańców. Położona 120km od Wrocławia i 10km od granicy czeskiej, stanowi ciekawy punkt na mapie małomiasteczkowej architektury południowo-zachodniej Polski. Niewątpliwym atutem Lewina jest niewielkich rozmiarów dworzec kolejowy, adaptowany obecnie na cele mieszkaniowe. Autorzy niniejszej pracy postanowili przywrócić mu pierwotną, choć lekko zmodyfikowaną na potrzeby współczesnych użytkowników funkcję. Jest to budynek jednokondygnacyjny, o konstrukcji drewnianej, z dwuspadowym dachem o niewielkim nachyleniu połaci, z wieloma detalami widocznymi na elewacjach, które podkreślają jego regionalny charakter. Z szacunku do historycznej zabudowy oraz biorąc pod uwagę rozwój technologiczny, powstała koncepcja hybrydowa. Założenie zachowuje istniejącą architekturę i łączy ją z nowoprojektowaną prostą, nowoczesną bryłą oraz wiatą przystankową.

Lewin Kłodzki położony jest na malowniczym, górskim terenie pomiędzy Wzgórzami Lewińskimi a Górami Orlickimi. Przebiegają przez niego dwa szlaki turystyczne. By w pełni wykorzystać potencjał turystyczny, autorzy zaproponowali rewitalizację terenu kolejowego. W budynku dworca centralny punkt stanowi poczekalnia z biletomatami. Za nią ulokowano część socjalną z toaletami wyposażonymi również w prysznice, do dyspozycji turystów przemieszczających się w pobliżu pieszo lub rowerami. W budynku przewidziano również ogólnodostępną kuchnię / jadalnię z automatami oferującymi gotowe posiłki. Przy poczekalni znajdują się pomieszczenia związane z wynajmem pokoju w hostelu mieszczącym się naprzeciw dworca, w nowoprojektowanym budynku. Pozostałą część zachowanej zabudowy stanowi strefa techniczno-magazynowa, związana z obsługą całego zamierzenia. Nowoprojektowany hostel oferuje pokoje jedno, dwu oraz trzyosobowe, łącznie mieści siedem pokoi. Jeden z nich przystosowany jest dla osób z niepełnosprawnością.

Cały kompleks ma działać samoobsługowo – od kupienia biletu na pociąg, przez zakup jedzenia, po wynajem i opuszczenie pokoju – wszystkie czynności obsługiwane są przez automaty / biletomaty oraz aplikacje internetowe. Zarządca obiektu oraz osoba odpowiedzialna za porządek mogą w takim wypadku kontrolować sytuację w obiektach zdalnie, pojawiając się na terenie jeden raz w tygodniu lub tylko w razie potrzeby.

Linia kolejowa biegnąca przez Lewin nie jest obecnie zelektryfikowana. W przyszłości zakłada się jej elektryfikację oraz przedłużenie linii do Czech – zwiększając tym samym możliwości komunikacyjne kolei, podnosząc walory turystyczne okolicznych miejscowości oraz dając alternatywę innym, bardziej szkodliwym dla środowiska środkom komunikacji. Biorąc pod uwagę aspekt ekologiczny na budynkach zastosowano panele fotowoltaiczne, zapewniając odpowiednią infrastrukturę promuje się wycieczki łączone pieszo-rowerowo-kolejowe, kładzie nacisk na zminimalizowanie nieodnawialnych źródeł energii i ograniczanie produkcji odpadów.

Elewację hostelu pokryto bambusem i gontem drewnianym, a elewacji budynku istniejącego przywrócono pierwotny blask, zachowując opaski okienne, obramienia drzwiowe oraz pozostałe ornamenty. Dachy pokryto zielenią ekstensywną. Forma budynków odwołuje się do pierwotnej zabudowy Lewina. Budynki poprzez niewielką skalę oraz użycie naturalnych elementów wykończeniowych wpisują w otaczający krajobraz oraz tworzą z nim harmonijną całość.

O autorach
Joanna Bagrowska, studentka 5 roku Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Wyróżniona w konkursie B4YF „Rzeka, która łączy”. Aktywna członkini koła naukowego Młodzi Menadżerowie Budownictwa. Główna koordynatorka konferencji Nowych Technologii w budownictwie BIMaction na Politechnice Wrocławskiej. Pasjonatka BIMu.

Aleksandra Bernarda, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej oraz Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Współautorka wyróżnionej pracy w poprzedniej edycji konkursu  Builder for the future:  „Rzeka, która łączy”. Aktualnie asystentka architekta zajmująca się projektowaniem oraz tworzeniem grafik. W swoich projektach kieruję się zasadą funkcjonalności i minimalizmu.

Maja Cichowlas, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej oraz Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej. Współautorka projektu wyróżnionego w poprzedniej edycji konkursu Builder for the future w kategorii „Rzeka, która łączy”. Brała udział w projekcie edukacji architektonicznej jako prowadząca zajęcia z przedszkolakami w ramach programu Archi-Przygody, realizowanego przez Narodowe Centrum Kultury. Obecnie spełnia się zawodowo jako asystent architekta. Swoje zainteresowania skupia wokół architektury modernistycznej oraz zagadnień związanych ze środowiskiem BIM.

Mateusz Śmigla, student 5 roku Wydziału Budownictwa Lądowego i Wodnego Politechniki Wrocławskiej. Członek koła naukowego Młodzi Menedżerowie Budownictwa gdzie zajmuje się technologią BIM i jej efektywnym zastosowaniem w projektowaniu. Pasjonat nowych technologii, motoryzacji i astronomii. Członek wyróżnionego zespołu w poprzedniej edycji Konkursu dla Młodych Architektów i Inżynierów  „ Rzeka która łączy”.