II edycja Konkursu dla Młodych Inżynierów dostarczyła dowodu, że nietypowe warunki, jakie potrafi zgotować rzeczywistość, mogą być dla inżynierskich umysłów dodatkowym bodźcem do rozwoju i udowodnienia własnej kreatywności.
Czym jeszcze, oprócz inwencji, zaskoczyli członków Kapituły uczestnicy oraz laureaci konkursu? Jak jurorzy oceniają sfinalizowaną właśnie edycję?
dr hab. eur. inż. TOMASZ Z. BŁASZCZYŃSKI
prof. nadzw. PP
WYDZIAŁ BUDOWNICTWA I INŻYNIERII ŚRODOWISKA,
POLITECHNIKA POZNAŃSKA
Dobór takiej, a nie innej formy nie był przypadkowy, gdyż oddaje on hołd naturze.
Oceniając III edycję Konkursu dla Młodych Inżynierów 2019/2020, należy wyraźnie podkreślić bardzo wysoki poziom prac, stąd już wybór finalistów, szczególnie w konkursie Wyzwanie młodego inżyniera, był trudnym zadaniem, a co dopiero laureatów. Chciałbym za zgodą Szanownej Kapituły zaproponować ufundowanie mojej prywatnej nagrody „dla najbardziej inspirującej nienagrodzonej pracy konkursowej”. Nagrodziłbym pracę „Projektu architektoniczno-konstrukcyjnego pawilonu wystawienniczego Młoda Polska”. Autorka w bardzo interesujący sposób połączyła swoje dwie pasje, czyli architekturę z konstrukcją, wplatając w to cudowny okres Młodej Polski. Już sam wybór miejsca w osi Kościoła na Skałce nad Wisłą był strzałem w dziesiątkę, a co dopiero młodopolski motyw liści wykorzystany w samym projekcie. Po ciekawie wykonanej analizie okresu młodopolskiego autorka zaproponowała pawilon składający się z trzech segmentów u tworzonych z dwóch połączonych ze sobą łuków, przypominających kształtem liście, które przecina łączący je ze sobą przeszklony użytkowy łącznik w formie prostopadłościanu. Oczywiście dobór takiej a nie innej formy nie był przypadkowy, gdyż oddaje on hołd naturze, którą niejednokrotnie artyści minionej epoki stawiali na pierwszym miejscu.
