W artykule poruszona została kwestia wymiarowania stalowych słupów dwugałęziowych. Porównane zostały dwa modele obliczeniowe mające zastosowanie przy wymiarowaniu tego rodzaju elementów: model analityczny opisany w PN-EN 1993-1-1 oraz model wykorzystujący analogię ramową.
Stalowe słupy dwugałęziowe składają się z dwóch równoległych pasów połączonych przewiązkami lub skratowaniem typu N, V lub X, gdzie przewiązki i zakratowanie są elementami usztywniającymi. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że przewiązki przenoszą przede wszystkim zginanie, podczas gdy skratowanie przenosi głównie ściskanie i rozciąganie. Skutkuje to tym, że zawarte w normie zasady obliczania i projektowania słupów dwugałęziowych są inne w przypadku słupów z przewiązkami i słupów ze skratowaniem. Przy projektowaniu elementów dwugałęziowych należy pamiętać o ich mniejszej sztywności postaciowej w porównaniu z elementami pełnościennymi. Pomimo tego aspektu stosowanie słupów dwugałęziowych pozwala na znaczne zmniejszenie masy elementu ściskanego oraz na zwiększenie jego sztywności giętnej. Pewnym mankamentem wynikającym ze stosowania słupów złożonych są dodatkowe koszty wykonania połączeń i zwiększone koszty zabezpieczeń antykorozyjnych.