Analiza wybranych błędów projektowych i wykonawczych. Najczęściej występujące błędy w konstrukcjach fasad wynikają z podstawowych niedopatrzeń montażowych. Wiele z nich da się wyeliminować podczas nadzorów budowlanych.
Elewacje metalowo-szklane we współczesnym budownictwie są najpopularniejszym rozwiązaniem ścian osłonowych, wykorzystywanym w budynkach biurowych i obiektach użyteczności publicznej. Zaletą systemów z materiałów stopowych jest dostęp do dużej ilości światła przy jednoczesnym zabezpieczeniu wnętrza przed niekorzystnym oddziaływaniem czynników atmosferycznych, takich jak woda, wiatr oraz zbyt intensywne nasłonecznienie. Jednak dopiero wprowadzenie na rynek polski w 2005 r. normy PN-EN 13830:2005, zawierającej wytyczne do projektowania przegród, pozwoliło stosować dane rozwiązania na większą skalę w sposób usystematyzowany. Postanowieniami zawartymi w [1] objęte zostały ściany osłonowe, których konstrukcja składa się z pionowych i z poziomych elementów, połączonych ze sobą w sposób trwały oraz zakotwionych do konstrukcji nośnej budynku. W myśl przywołanej normy struktura powinna tworzyć lekkie i ciągłe pokrycie zamykające przestrzeń obiektu. Obudowa metalowo-szklana elewacji ma spełniać wszystkie funkcje ściany zewnętrznej, jednak nie może przejmować żadnych obciążeń z konstrukcji budynku.
Podstawowe kryteria, które należy sprawdzić podczas analizy elewacji, to sposób wykonania połączeń, zarówno pod kątem założeń projektowych jak i poprawności montażu. Sprawdzeniu ulega również sposób przekazywania ciężaru ściany osłonowej na konstrukcję obiektu. Maksymalne ugięcie elementu poziomego szkieletu utrzymującego tafle szklane (od obciążeń pionowych – ciężar własny elewacji) nie powinno przekraczać L/500 lub 3 mm. Odporność na obciążenie wiatrem wyrażona jest ograniczeniem maksymalnego ugięcia głównych składowych konstrukcji ściany, które wynosi L/200 lub 15 mm. Wyznaczona wartość oddziaływania wiatru powinna uwzględniać współczynnik ciśnienia zewnętrznego Cpe [2] zależny od wymiarów paneli szklanych, ponieważ powszechnym błędem w projektowaniu fasad jest dobór wartości jak dla analizy ustroju konstrukcyjnego budynku.
