Wyrobów gorącowalcowanych. Ciekawe formy architektoniczne i wyrafinowane kształty konstrukcji stalowych są coraz częściej stosowane w różnego rodzaju konstrukcjach – przekrycia, mosty, hale.
Nadawanie elementom wygięcia i podniesienia wykonawczego najczęściej realizowane jest za pomocą gięcia na zimno.
W artykule przedstawiono technologię formowania na zimno stalowych kształtowników dwuteowych, omówiono konsekwencje gięcia na zimno oraz modele numeryczne procesu gięcia utworzone w programie ABAQUS.
Gięcie na zimno elementów wykonywane jest za pomocą maszyny wyposażonej w cztery wałki – dwa zewnętrzne, jeden centralny i wałek przytrzymujący (rys. 1.). Mechanizm pracy maszyny sprowadza się do trójpunktowego zginania belki. Gięcie elementów wykonywane jest w temperaturze otoczenia. Można wyróżnić dwie technologie gięcia na zimno – rolkową i punktową.
Punktowe gięcie na zimno
Punktowe gięcie na zimno najczęściej jest wykorzystywane podczas nadawania belkom przeciwstrzałki. Maszyna do gięcia punktowego składa się z dwóch podpór stałych, pomiędzy nimi znajduje się trzecia podpora, która wyposażona jest w siłownik nadający obciążenie i w konsekwencji wygięcie elementu (Fot. 1a). Odległość pomiędzy skrajnymi podporami stałymi zależna jest od wskaźnika na zginanie elementu, któremu chcemy nadać przeciwstrzałkę. Odległość ta mieści się w przedziale od 2 do 5 m. Operator maszyny kontroluje wysunięcie siłownika i w ten sposób określa nadane wygięcie. Belka jest punktowo obciążana w ok. 8–12 miejscach na długości belki. Po pierwszym punktowym obciążeniu mierzone jest odchylenie belki od osi pierwotnej belki, a następnie belka jest ponownie doginana w celu uzyskania pożądanej strzałki wygięcia…
