BIM W PROJEKTOWANIU KONSTRUKCJI OPTYMALIZACJA KRATOWNICY PRZESTRZENNEJ
Dzięki wykorzystaniu parametrycznego modelowania obiektowego, na którym opiera się technologia BIM, możliwe było sprawne wykonanie obliczeń dla wielu wariantów konstrukcji kratownicy przestrzennej.
Wśród systemów konstrukcyjnych używanych do przekryć powierzchni o znacznych rozpiętościach kratownice przestrzenne wyróżniają się lekkością konstrukcji. Wynika to między innymi z faktu przenoszenia obciążenia w elementach takiej konstrukcji poprzez siłę osiową, co prowadzi do równomiernego wykorzystania materiału w przekroju elementu [1]. Aby wykorzystać powyższą
zaletę, należy poprawnie ukształtować konstrukcję. Zasady kształtowania ustrojów o pasach płaskich można znaleźć między innymi w [2]. Jednak w przypadku kształtowania ustroju przestrzennego powyższe zalecenia przestają być skuteczne [1]. Aby ukształtować ustrój racjonalnie, należy wykonać jego optymalizację, która wymaga przeprowadzenia obliczeń wielu wariantów geometrii konstrukcji. Zmiana złożonej geometrii układu przekrycia strukturalnego w programach obliczeniowych może być kłopotliwa. Technologia BIM (ang. Building Information Modelling – Modelowanie Informacji o Budynku) pozwala znacznie uprościć zadanie, wykorzystując wymianę informacji pomiędzy programami do modelowania konstrukcji i obliczeniowymi oraz obiektowe modelowanie parametryczne, pozwalające na kształtowanie złożonej geometrii, do której przypisane są informacje znaczeniowe [3] (np. koszt, parametry wytrzymałościowe materiału, parametry modelu analitycznego itp.). Zmiana geometrii może odbyć się poprzez zmianę wartości tekstowej ustalonego wcześniej parametru [4].
