Realizacja przedsięwzięcia, jakim jest np. budowa hali namiotowej, wydaje się na pozór prosta, bo nie ma konieczności opracowywania projektu budowlanego, uzyskiwania decyzji o pozwoleniu na budowę, ustanowienia kierownika budowy, zapewnienia inspektora nadzoru inwestorskiego, prowadzenia dziennika budowy czy uzyskania pozwolenia na użytkowanie.
W otaczającej nas przestrzeni występuje wiele rodzajów obiektów tymczasowych. Zgodnie z art. 3 pkt. 5 ustawy – Prawo budowlane [1] obiekt tymczasowy to obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe. W artykule szeroko rozumiane obiekty tymczasowe ograniczone zostaną do przekryć namiotowych stosowanych przy okazji organizacji imprez okolicznościowych, wystaw czy jako zadaszenie licznych obiektów sportowych. Wymienione zastosowania przekryć namiotowych łączy co najmniej jedna funkcja – miejsce przebywania ludzi, często znacznej ich liczby. Biorąc to pod uwagę, należy mieć świadomość, jak duże konsekwencje niesie ze sobą awaria takiej konstrukcji.
