Przekształcenia funkcjonalno-użytkowe budynków, dokonywane w procesach modernizacji pojedynczych obiektów lub całych ich zespołów, zazwyczaj mają znaczący wpływ na wnętrze, architekturę i konstrukcję budynku.
Kryterium podatności na przekształcenie powinno być przedmiotem analiz przedprojektowych. Przekształcenie budynków może odbywać się w różny sposób. Nadbudowa umożliwia powiększenie powierzchni użytkowej wnętrz budynku z zachowaniem powierzchni zabudowy, co jest istotne w zabudowie śródmiejskiej. Rozbudowa jest możliwa w przypadku dostępności terenu obok budynku. Przebudowa to zarówno drobne prace, niewpływające na konstrukcję, jak i daleko idące zmiany we wnętrzu, w tym dotyczące ustrojów nośnych.
Przekształcenia funkcjonalno-użytkowe a konstrukcja budynku
Przekształcenia funkcjonalnoużytkowe budynków, dokonywane w procesach modernizacji i adaptacji pojedynczych obiektów lub całych ich zespołów, zazwyczaj mają znaczący wpływ na ich architekturę i konstrukcję. W procesach tych konieczne są niekiedy znaczne zmiany w bryle budynku i układzie wnętrz w celu dostosowania ich do współczesnych wymagań funkcjonalnych i zapewnienia rentowności inwestycji. Transformacjom w architekturze budynku towarzyszą niezbędne modyfikacje w ustrojach nośnych, wykorzystujące tradycyjne oraz innowacyjne metody wzmacniania konstrukcji. Jednakże zasadniczym zagadnieniem jest istniejąca konstrukcja obiektu. Powinna ona być nie tylko trwała, gwarantująca przenoszenie obciążeń zarówno przed, jak i po dokonaniu przekształcenia funkcjonalnego, lecz także podatna na realizację tego działania.
