Przystań Ludzi Drogi
Autorka:
Agnieszka Wiecha
Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej
Mentorzy:
dr hab. inż. arch. Mirosław Orzechowski
mgr inż. arch. Paweł Grodzicki
O projekcie:
Projekt przystani stanowi propozycję założenia architektonicznego w duchu powolnej turystyki. Głównym celem było zwrócenie uwagi na tradycyjne sposoby podróżowania, takie jak piesze wędrówki, podczas których podróżni mogą doświadczyć przemierzanych krajobrazów i na nowo odnaleźć się w otaczającej ich przestrzeni. Architektura obiektów ma na celu stworzenie spójnej narracyjnej całości, oddając rytm trasy pielgrzyma. Schronisko służy za bezpieczną przystań, w której zmęczeni podróżnicy mogą znaleźć ukojenie pod koniec pierwszego dnia wędrówki, podczas gdy kaplica wyznacza początek kolejnego etapu podróży. Kompleks został umieszczony wzdłuż Drogi i podporządkowuje jej projektowane rozwiązania. Budynek schroniska opiera się na drewnianej konstrukcji z trzonem z ziemi ubijanej akumulującym ciepło. Centralna część zawiera kuchnię i pomieszczenie z paleniskiem, a korytarze oferują miejsca spotkań z widokiem na dolinę. Górne piętro, pełniące funkcję sypialni, nadwieszone jest nad tarasem z widokiem na przechodnią kaplicę. Ta została zaprojektowana w taki sposób, aby kierować uwagę pielgrzymów na istotę wędrówki. Ściany z ziemi ubijanej przeszywa niewysoki świetlik, rzucając światło na stopy pielgrzymów. Projekt kompleksu zakorzeniony jest w filozofii architektury wernakularnej, poprzez użycie lokalnych materiałów i technik budowlanych. Duża uwaga poświęcona została dopasowaniu architektury do kontekstu naturalnego, w poszanowaniu wyjątkowej lokalizacji.
Co było największym wyzwaniem architektonicznym?
Praca konkursowa stara się odpowiedzieć na potrzeby zmieniającego się świata, który w ostatnich latach zdecydowanie przyspieszył. Projekt stawia za zadanie popularyzację tzw. turystyki powolnej jako świadomego doświadczania dziedzictwa kulturowego i naturalnego, poprzez budowanie głębokiej więzi między podróżnikami a otoczeniem. Największym wyzwaniem projektowym była przetłumaczenie filozofii wędrówki oraz rytmu dnia pielgrzymujących na język architektury.
O autorce:
Agnieszka Wiecha, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej oraz Universitat Politècnica de Valencia. Obecnie kursantka specjalistycznego programu Architecture for Fashion na YACademy w Bolonii. Wyróżniona na Wystawie Najciekawszych Dyplomów WAPW w 2023 r. Swoje prace miała okazję prezentować na Art and Architecture Biennale w Vierzon we Francji. Współorganizatorka projektu Asian-European Partnership for Development we współpracy z SGH w Warszawie oraz Hong Kong University of Science and Technology. W lipcu 2024 r. rozpocznie współpracę z biurem Kengo Kuma and Associates w Tokio. W wolnym czasie pasjonuje się nauką języków obcych oraz podczytuje polskie klasyki reportażu.
