KABINA MEDYTACJI – SAMOWYSTARCZALNE MODUŁY WYCISZENIA

Dobrem najwyższym jest zgadzać się z naturą i stosownie do niej żyć – te słowa Cycerona są niezwykle aktualne zwłaszcza dzisiaj. Z jednej strony stajemy w obliczu zmian klimatycznych, z drugiej – większość czasu poświęcamy pracy, w mieście. Konwencjonalna turystyka często często nie spełnia naszych oczekiwań – przepełnione plaże, zatłoczone kurorty, zaciszne miejsca okazują się być już nie tak spokojne jak na pocztówkach… Jednocześnie mamy do czynienia z ogromną antropopresją i jeszcze większym wyniszczeniem naturalnych środowisk.

Pośpiech codziennego życia, stres, dążenie do osiągania celów ponad własne siły to czynniki, które wpływają na pogorszenie kondycji psychicznej człowieka. Przytłoczony przez tempo pracy potrzebuje chwili, aby się „zatrzymać”. Projekt dotyczy kabin cichej medytacji, które umożliwiają kilkudniowy pobyt w otoczeniu natury, wyciszenie się i czas po prostu na myślenie.

Projektowane budynki umożliwiają konteplację Natury na trzech różnych poziomach, wpływając na różne zmysły. Użytkownik może wybrać ścieżkę nieba lub ziemi. Pierwszy poziom to Poziom Ziemi, gdzie przeszklona ściana umożliwia medytację wewnątrz obiektu, z niezakłóconymi widokami krajobrazu. Wysunięty taras umożliwia unoszenie się nad powierzchnią runa leśnego, tafli jeziora, odczuwając otoczenie ze wszystkich stron – widząc ją, słysząc, czując zapachy. Gdy użytkownik pragnie skoncentrować się na konkretnych myślach i potrzebuje mniej rozpraszających go bodźców może użyć wyższego poziomu Kabiny – Poziomu Nieba. Posiada on pochylone ściany wykończone surowym drewnem, a jedynym źródłem światła jest trójkątny świetlik, przez który dostrzegamy niebo poprzecinane gałęziami drzew, jak również gwiazdy nocą. Niewielka ilość światła sprzyja tworzeniu „duchowej” atmosfery.

Dużą zaletą obiektów jest ich niezwykła elastyczność. Mogą być zlokalizowane w praktycznie dowolnym miejscu – zarówno w lesie, nad brzegiem jeziora, na terenie górzystym. Stanowią bardziej ekologiczny sposób wypoczynku, gdyż wymagają dużo mniej terenu niż zabudowa letniskowa czy jednorodzinna. Mogą stanowić także odpowiedź na problem urban sprawl. Budowa domów na przedmieściach prowadzi do wycinki coraz większej liczby lasów, aby uzyskać teren pod ten ekspansywny sposób zabudowy.

Największym wyzwaniem XXI wieku jest zapobieganie zmianom klimatycznym. Kabiny są elastyczne, samowystarczalne i proste w konstrukcji. Obiekty mogą być zlokalizowane w różnych miejscach (w lesie, nad jeziorem, w pobliżu terenów wypoczynkowych). Konstrukcja ramowa składa się z belek głównych oraz drugorzędnych i nawiązuje do tradycyjnego budownictwa drewnianego. Obiekt może być posadowiony na prefabrykowanych blokach betonowych. Obiekt zyskał strzelistą, podciętą formę, aby zmniejszyć jego obrys – dzięki temu może zostać umieszczony pomiędzy drzewami. Przestrzeń bezpośrednio nad ziemią wykorzystano na urządzenia techniczne – pompę ciepła, inwerter (elewacja południowa wykonana ze szkła fotowoltaicznego), pompę wody i inne niezbędne urządzenia. Jako oświetlenie zaproponowano energooszczędne oświetlenie LED. Dzięki modułowej, lekkiej konstrukcji obiekt nie wymaga tradycyjnego placu budowy oraz zmniejszona jest ilość odpadów podczas procesu produkcyjnego. Cały obiekt nadaje się do rozbiórki i ponownego użycia, w całości może być poddany recyklingowi (Cradle to Cradle).

W projekcie Kabin Medytacji rozważono problemy Natury i Człowieka, proponując rozwiązania stanowiące symbiozę tych dwóch światów.

O autorze
Anna Jankowska, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej. Obecnie pracuje jako architekt w Berlinie. Autorka prac wielokrotnie nagradzanych w konkursach o zasięgu ogólnopolskim oraz ogólnoświatowym – m.in. PLGBC Green Building Awards 2017, Vectorworks Scholarship 2019, Campus Masters, Rytm Światła – Dom Marzeń i inne. Główne zainteresowania to architektura zrównoważona w wielu aspektach – nie tylko zaawansowanych technologicznie rozwiązań, ale również potrzeb społeczeństwa, cyklu życia obiektów oraz certyfikacji ekologicznej.