Idea budownictwa zeroenergetycznego bardzo szybko znalazła zastosowanie w realizacji bardziej prestiżowych inwestycji. Celem stało się zaprojektowanie budynków o wielkiej powierzchni użytkowej w pełni wykorzystujących technologie pozyskiwania energii ze źródeł odnawialnych. Zastosowanie takich rozwiązań w budynkach wysokich było oczywistą konsekwencją postępu technologicznego.
Wykorzystanie w budynkach wysokich rozwiązań stanowiących podstawę budownictwa zrównoważonego nie oznacza jednak wyłącznie projektowania i wznoszenia nowych obiektów. Bardzo ciekawej operacji na budynku wysokim dokonano w Manchesterze (rys. 1). Wzniesiona na przełomie lat 50. i 60. CIS Tower (Co-operative Insurance Tower) poddawana była przez lata wielu naprawom związanym z wadliwym systemem elewacyjnym, którego elementy zaczęły odpadać od żelbetowej konstrukcji już sześć miesięcy po ukończeniu budowy. Dopiero w 2004 roku zdecydowano się dokonać całkowitej renowacji tego budynku wysokiego, a projekt zakładał wykorzystanie nowoczesnych technologii w celu pozyskania energii ze źródeł odnawialnych. Prace zostały ukończone w 2006 roku, a budynek nie tylko zyskał nowy wygląd (rys. 2), lecz także stał się zdecydowanie bardziej oszczędny i przyjazny środowisku.
