Dachy zielone w skali pojedynczych budynków są ich elementami konstrukcyjno-funkcjonalnymi, jednak w skali szerszej – obszarów mieszkalnych – mogą być elementami wchodzącymi w skład tzw. zielonej infrastruktury.
Zielona infrastruktura, jako przynosząca wiele korzyści ekologicznych, ekonomicznych i społecznych za pomocą rozwiązań naturalnych, znajduje się w sferze zainteresowania licznych krajów na całym świecie, a także organizacji o zasięgu regionalnym i globalnym. Jest ona często tańsza i bardziej trwała niż alternatywne rozwiązania bazujące na inżynierii lądowej, nazywane szarą infrastrukturą [1]. Jedną z głównych zalet zielonej infrastruktury jest jej zdolność do pełnienia wielu funkcji na tym samym obszarze. W przeciwieństwie do większości rozwiązań szarej infrastruktury, które zazwyczaj mają tylko jedno celowe przeznaczenie, zielona infrastruktura jest wielofunkcyjna i może oferować rozwiązania typu „obopólna korzyść” (win-win) lub sprzyjać sytuacjom typu „mała strata – duży zysk”, korzystnym dla licznych zainteresowanych podmiotów, jak również dla ogółu społeczeństwa [2].
