W pierwszej części cyklu [1] omówiono podstawowe wymagania i opisano systematykę związaną z wentylacją pożarową stosowaną w budynkach. Natomiast w jego drugiej części, w poniższym artkule, skoncentrowano się na opisie zabezpieczenia dróg ewakuacyjnych przed zadymieniem, ocenie kryteriów skuteczności funkcjonowania systemów wentylacji pożarowej i zastosowaniu narzędzi inżynierskich wykorzystywanych przy ocenie na etapie projektowania poszczególnych rozwiązań wentylacji pożarowej.
Jednym z istotniejszych wymagań stawianych budynkom jest takie ich zaprojektowanie i wykonanie, żeby w przypadku wystąpienia zagrożenia pożarem zapewniły możliwość ewakuacji ludzi znajdujących się w budynku, co jest szczególnie istotne w przypadku budynków wielokondygnacyjnych, np. wysokich [4]. W przypadku pożaru, oprócz temperatury, bardzo duże utrudnienie w ewakuacji stwarza dym, który nie zawsze ma temperaturę krytyczną dla życia, ale zawsze zmniejsza widzialność, przyczyniając się do powstania paniki podczas ewakuacji lub co najmniej jej utrudnienia.
