Problem harmonizacji pracy zbiorowej był rozwiązywany od dawna. Prekursorem w tym zakresie był Karol Adamiecki, który w swojej pracy „Harmonizacja jako podstawa organizacji naukowej” formułuje prawo harmonii, uzasadnia potrzebę harmonizacji pracy, podaje jej znaczenie, treść i zakres. Wraz z rozwojem nauki organizacji problemem harmonizacji zajmowało się wielu uczonych. Wprowadzono wiele pojęć, nie zawsze jednoznacznie rozumianych. Z tego też względu wydaje się celowe przedstawienie podstawowych definicji z zakresu omawianej problematyki. W szczególności dotyczy to pojęć harmonizacji i harmonogramu pracy.
