Ochrona środowiska naturalnego, podniesienie komfortu życia w miastach, zmniejszenie kosztów eksploatacji budynków i znajdujących się w nich pomieszczeń – to główne czynniki przemawiające za stosowaniem rozwiązań związanych z oszczędnością energii.
Wprowadzanie w budownictwie rozwiązań energooszczędnych, oprócz sztandarowego zmniejszania strat ciepła na ogrzewanie, powinno prowadzić także do ograniczania przegrzewania się pomieszczeń, a w związku z tym do redukcji strat energii na chłodzenie.
Naturalne chłodzenie budynków
Stosowane są różne metody naturalnego (pasywnego) chłodzenia, przy czym wykorzystywane w nich szczegółowe rozwiązania techniczne mogą być elementami wspólnymi kilku metod chłodzenia. Generalnie metody te można podzielić na dwie grupy, tj. na prewencyjne, które zapobiegają nadmiernemu napływowi ciepła do pomieszczeń, oraz na interwencyjne, których celem jest usunięcie nadmiaru ciepła z wnętrz. Zasadniczo do metod pasywnego chłodzenia zalicza się (rys. 1):
• ochronę przeciwsłoneczną, a zwłaszcza zacienianie,
• ograniczanie zysków ciepła pochodzących ze źródeł zewnętrznych,
• ograniczanie zysków ciepła pochodzących ze źródeł wewnętrznych,
• pochłanianie ciepła przez elementy o dużej pojemności cieplnej (tworzące tzw. masę termiczną) oraz bezwładność cieplną materiałów,
• wentylację naturalną,
• wykorzystywanie zjawisk naturalnych, takich jak zwiększenie prędkości przepływu powietrza, chłodzenie wyparne czy chłodzenie radiacyjne.
Niekiedy do metod pasywnego chłodzenia zalicza się także stosowanie gruntowych wymienników ciepła i inne rozwiązania o charakterze hybrydowym (wymagające użycia prostych układów mechanicznych), wykorzystywane do zwiększenia efektywności procesu chłodzenia naturalnego.
