Zielone budownictwo to zbiór inicjatyw mających na celu ograniczenie negatywnego wpływu projektów (przemysłowych, infrastrukturalnych, budownictwa ogólnego itp.) na środowisko, w całym cyklu życia inwestycji. Za podstawowe założenie zrównoważonego rozwoju należy przyjąć zaspokajanie aktualnych celów inwestycyjnych w sposób umożliwiający realizację potrzeb kolejnym generacjom (ze szczególnym uwzględnieniem dbałości o zasoby naturalne).
Jak zatem należy rozumieć zielone budownictwo, a następnie przełożyć jego zasady na pracę tysięcy inżynierów w biurach projektowych, na budowach czy przygotowujących inwestycje prywatne/publiczne?
Po pierwsze – praca u podstaw przez edukację. Wydziały budowlane oferują specjalizację „Budownictwo zrównoważone/zielone” jako odrębny tok studiów II stopnia. Wśród studentów ta specjalność nie cieszy się estymą i jest wybierana przez nielicznych, którzy często nie wiążą przyszłości z wyuczonym zawodem. A co z pozostałymi specjalizacjami? Istnieją przedmioty popularne i często wybierane („Budownictwo zrównoważone i energooszczędne”), lecz nie są one zintegrowane z tokiem nauczania, przez co przeciętny inżynier wie, jak zoptymalizować konstrukcję stalową lub żelbetową, ale nie ma pojęcia o tym, jak (jakimi metodami, przy pomocy jakich narzędzi) porównać ślad węglowy inwestycji. Warto podkreślić, że posiadamy już narzędzia wymiernie ułatwiające prowadzenie analiz, zgodnie z ideą: „Od koncepcji po zarządzanie”.
Po drugie – zmiany legislacyjne. O ile edukacja jest procesem długoterminowym, tyle narzucenie standardów wykonywania inwestycji może znacznie przyspieszyć transformacje całego rynku budowlanego. Doskonałym tego przykładem jest usankcjonowanie konieczności określania efektywności energetycznej budynków czy też zmiany warunków technicznych na bardziej rygorystyczne pod względem np. izolacyjności przegród budowlanych. Ciekawe rozwiązanie stanowiłaby zatem konieczność złożenia, wraz z projektem budowlanym, analizy czy symulacji efektywności zastosowanych rozwiązań, np. ze względu na wyprodukowany ślad węglowy. Analizy te tworzyłyby dodatkowy „parametr” przy podejmowaniu decyzji przez inwestora dotyczącej wykorzystanych technologii, co wpisałoby się w założenia zrównoważonego rozwoju.
Nie możemy również zapominać o rynku małych i średnich inwestycji, takich jak chociażby domy jednorodzinne. Zastosowanie „ekologicznych” rozwiązań jest bezpośrednio powiązane z ceną oraz dostępnością zarówno materiałów, jak i usług. Warto więc inwestować w rodzime przedsiębiorstwa, które zajmują się produkcją przyjaznych środowisku, klasycznych domów drewnianych czy rozwiązań modułowych, a także strukturalnie wspierać inwestycje prowadzone z wykorzystaniem tych technologii.
Pomimo tego, że „zielone budownictwo” w Polsce dopiero raczkuje (ok. 42% budynków mieszkalnych w Polsce cechuje bardzo niska efektywność energetyczna), mamy już pierwsze przypadki pokazujące jak ogromny potencjał tkwi w tym segmencie przemysłu. Firma Skanska w Warszawie buduje biurowiec P180 będący pierwszym budynkiem w Polsce, w którym wykorzystano niskoemisyjny beton produkowany przez Cemex Polska, wprowadzając tym samym na rynek materiałów budowlanych nowość, która – miejmy nadzieję – stanie się standardem.
Uwzględniając wyzwanie, jakim jest zaawansowanie technologiczne i organizacyjne przy inwestycjach zielonych, firma Arkance Systems stale rozbudowuje zespół techniczny (obecnie ponad 500 wyspecjalizowanych inżynierów w 13 krajach Europy) oraz poszerza zakres wdrażanych rozwiązań tak, aby dopasować się do wymagań rynku. Konsultanci Arkance Systems mają imponujące doświadczenie w doradztwie i doborze technologii oraz we wsparciu w zarządzaniu i prowadzeniu „zielonych” inwestycji (m.in. w krajach skandynawskich czy krajach Beneluksu). Więcej informacji na:
