O ROLI NAUKI W ROZWOJU BUDOWNICTWA I ARCHITEKTURY
Rozwój współczesnego budownictwa, architektury i planowania urbanistycznego zależy w ogromnej mierze od badań naukowych. Rada Naukowa „Buildera” przekonuje, jak istotna jest rola nauki w budownictwie i architekturze oraz wskazuje, jakie są kierunki tego rozwoju i jakie wiążą się z nim wyzwania.
dr hab. Barbara Kowalewska, prof. ASP
Prodziekan Wydziału Architektury Wnętrz
Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Członek Rady Recenzentów miesięcznika „Builder”
Gwarantem zrównoważonego postępu w budownictwie i architekturze nie są wyłącznie standardy techniczne. W dobie XXI wieku i coraz liczniejszych zagrożeń ekologicznych, bez planu B dla naszej planety, ważne jest rozważenie innych aspektów poza nauką. Mądre projektowanie.
W Księdze cytatów z polskiej literatury pięknej od XVI do XX wieku Władysława Kopalińskiego odnajdujemy moc Nauki zaklętą w słowach polskiego pisarza, Ignacego Balińskiego: „Chcesz być czymś w życiu, to się ucz, abyś nie zginął w tłumie; nauka to potęgi klucz, w tym moc, co więcej umie”. Niepodważalna jest rola nauki, poznawania i doświadczania. Ona tworzy rozwój nie tylko na niwie budownictwa i architektury, ale przenika wszystkie dziedziny naszej aktywności. Coraz częściej, w odniesieniu do architektury w pojęciu holistycznym, podnoszone są nowe sposoby oraz podejścia do planowania, programowania i projektowania, określane jako Research by Design and Design by Research. W mojej ocenie nie wyklucza to wpływu nauki przekazywanej przez naukowca, projektanta, badacza z wrodzoną intuicją, która nie opiera się tylko na danych liczbowych wygenerowanych z programu komputerowego. Gwarantem zrównoważonego postępu w budownictwie i architekturze nie są wyłącznie standardy techniczne. W dobie XXI wieku i coraz liczniejszych zagrożeń ekologicznych, bez planu B dla naszej planety, ważne jest rozważenie innych aspektów poza nauką. Mądre projektowanie. Po wielu latach doświadczeń jako dydaktyk stwierdzam, że związek pomiędzy twórczością własną a efektami kształcenia podopiecznych jest współzależny. Stosowne w tym miejscu staje się przytoczenie słów wybitnego twórcy i wieloletniego pedagoga Wydziału Architektury Wnętrz, prof. Jana Kurzątkowskiego: „Tą drogą doszedłem do pojęcia jedności sztuk plastycznych. W innych sztukach – w muzyce, poezji i w ogóle literaturze i teatrze odnalazłem wtedy związki, które potwierdzają tezę o jedności kultury materialnej i duchowej – o jedności praw sztuki. Zrozumiałem też wtedy, że sztuka polega nie tyle na tym, co i jak się robi, ale w równej mierze i na tym, czego się nie robi. Wierzę też, że istnieje związek między etyką i estetyką”.
