BOLESŁAW STELMACH – NOTACJE CZASU

TEATR W BUDOWIE. CZAS ZATRZYMANY.  „Teatr w budowie” to dla mnie przestrzeń zapisanego czasu. W wielu płaszczyznach i skalach: miasta, domu, detalu.

W skali miasta: plac Teatralny z najstarszym traktem na zachód – śladem ulicy Radziszewskiego. To pierwszy współczesny plac miejski, który ma szansę, by utożsamili się z nim dzisiejsi mieszkańcy Lublina. A tuż obok najstarszy w mieście park, XIX-wieczny Ogród Saski, z kępą drzew pamiętających czasy przed jego założeniem. Wypiętrzenia kurhanów Gutenberga z wyświetlanymi na nich literami martwych alfabetów (Derrida) – greki, łaciny, hebrajskiego, gotyku, cyrylicy. To przeszły czas analogiczny. Trzy multimedialne elewacje to czas teraźniejszy – epoka cyfrowa. Trzy poziomy ogrodów na dachach z kawiarnią i kinem letnim to czas przyszłości – epoka syntezy natury i kultury (Budzyński)(…)

Szkice
Gigantyczna opuszczona katedra z cegły – takie było moje pierwsze wrażenie przed rysowaniem koncepcji konkursowej w 2006 roku. Gigantyczne ruiny. Jakiejś komunistycznej heroicznej gigantomanii. Jak zapisać tę heroiczną fikcję z nieskończonymi pogłosami kroków na betonowych posadzkach, pogłosami odbitymi przez niknące w mroku ceglane stropy i ściany, koślawe tekstury nieporadnie budowanych ścian? Jak powtórzyć ciężką szorstkość zimnych, surowych ścian z nierównych pustaków?(…)

Struktury i tekstury, niedokończone, brutalnie szczerze definiują przestrzeń in statu nascendi „Teatru w budowie”. Ta przestrzeń miała pozostać niedokończona. To ludzie ze swymi aktywnościami określą dzisiaj tożsamość jego czasu. „Teatr w budowie” to miejsce, które ma dzisiaj koloryt, zapachy, gwar, muzykę dzięki wypełniającemu je tłumowi. To czas teraźniejszy otwarty na przyszłość.

Fot.: udostępnione przez Biuro Architektoniczne Stelmach i Partnerzy, fot. Marcin Czechowicz.