Dyskutując od lat w różnych grupach na temat wyrównywania szans kobiet, wielokrotnie słyszałam, że nie ma powodów do dedykowanych działań, bo liczą się kompetencje. Może zatem na wstępie powiedzmy sobie, czym różni się wyrównywanie szans od promowania kobiet wbrew ocenie kompetencji.
Agnieszka Stańczyk, SC Human Resources, Head of SC Human Resources/ Proxy, PORR SA
Wyrównywanie szans kobiet polega na tworzeniu warunków, które umożliwiają kobietom równy dostęp do możliwości zawodowych i awansu. Obejmuje to inicjatywy takie jak programy mentoringowe, elastyczne godziny pracy, możliwość pracy zdalnej oraz wspieranie rozwoju zawodowego poprzez szkolenia i warsztaty. Celem tych działań jest zapewnienie, aby kobiety miały takie same szanse na sukces zawodowy jak mężczyźni, bez względu na stereotypy czy bariery strukturalne. Ważne jest również zadbanie o transparentne zasady wynagradzania i płacenie jednakowo za jednakową ilość i jakość pracy, niezależnie od płci wykonującego tę pracę.
Z kolei promowanie kobiet wbrew ocenie kompetencji oznacza awansowanie lub zatrudnianie kobiet na stanowiska, na które nie są one odpowiednio przygotowane lub nie posiadają wymaganych kwalifikacji. Tego rodzaju działania mogą prowadzić do negatywnych skutków, takich jak obniżenie jakości pracy, frustracja wśród pracowników oraz podważenie zaufania do procesów rekrutacyjnych i awansowych. Ważne jest, aby promowanie równości płci opierało się na obiektywnych kryteriach oceny kompetencji i umiejętności, a nie na preferencjach związanych z płcią.
W ostatnich latach obserwujemy coraz większą liczbę kobiet, które decydują się na karierę w sektorze budownictwa. Wiele firm budowlanych wprowadza programy mentoringowe i szkoleniowe, które mają na celu wspieranie rozwoju zawodowego kobiet. Programy te cieszą się dużym zainteresowaniem i przyczyniają się do zwiększenia liczby kobiet na stanowiskach kierowniczych.
Jednym z kluczowych wyzwań dla kobiet w budownictwie jest pogodzenie obowiązków zawodowych z życiem prywatnym. Wiele firm wprowadziło elastyczne godziny pracy oraz możliwość pracy zdalnej, co pozwala kobietom na lepsze zarządzanie czasem i obowiązkami domowymi. Dzięki temu kobiety mogą kontynuować swoją karierę bez konieczności rezygnacji z życia rodzinnego.
Wspólnota i przestrzeń do wymiany doświadczeń w gronie kobiet odgrywają kluczową rolę w wyrównywaniu szans w sektorze budownictwa. Takie inicjatywy pozwalają kobietom na dzielenie się wiedzą, wsparciem i inspiracją, co jest niezwykle ważne w branży zdominowanej przez mężczyzn. Wspólnota daje kobietom poczucie przynależności i siły, co przekłada się na większą pewność siebie i motywację do osiągania sukcesów zawodowych.
Wbrew niektórym opiniom, takie inicjatywy nie są formą „spiskowania”, lecz stanowią platformę do konstruktywnej wymiany doświadczeń i wsparcia. Dzięki nim kobiety mogą lepiej radzić sobie z wyzwaniami zawodowymi, rozwijać swoje umiejętności i budować sieć kontaktów, co jest kluczowe dla ich rozwoju zawodowego. Wspólnota kobiet w budownictwie to nie tylko wsparcie emocjonalne, ale także praktyczne narzędzie do zdobywania wiedzy i umiejętności, które pomagają w osiąganiu sukcesów w tej wymagającej branży.
Pracuję w tej branży od ponad 20 lat i widzę, jak zmienia się udział w niej kobiet. Zwiększa się odsetek pracujących na wszystkich stanowiskach inżynierskich i menedżerskich. Branża, może przez fakt stereotypu męskiej, przyciąga kobiety silne, ambitne, które odnajdują tu pole do sukcesu.
Boli, że przez nierówności w innych obszarach życia, tzn. w niepłatnej opiece nad dziećmi lub starszymi członkami rodziny i w pozostałych obowiązkach w domu, napotykają bariery; szczególnie obecne w naszym sektorze, jako że budowy często znajdują się daleko od domu. Oprócz legislacji, która powinna zdjąć odium „wrodzonej predyspozycji” kobiet do wypełniania tych obowiązków, pokładam nadzieję w coraz liczniejszych mężczyznach, którzy chcą aktywnie uczestniczyć np. w wychowywaniu dzieci.
W bardzo wielu dyskusjach sprawdzało mi się zwrócenie uwagi męskich rozmówców na fakt czy naprawdę chcieliby takiego, jak częste obecnie w naszym sektorze, traktowania ich córek, żon, sióstr itd. Tak naprawdę przejście od rozmów „czy”, „po co”, „dlaczego” i bitw obronnych męskich pozycji do prawdziwej rozmowy o partnerstwie polega na neutralnym przyjęciu faktów statystycznych (bez mechanizmu zaprzeczania i ich wypieraniu) oraz uruchomieniu prostego odruchu wrażliwości na czyjąś krzywdę. Widzę tej otwartości coraz więcej wśród mężczyzn.
Podsumowując, wyrównanie szans kobiet w sektorze budownictwa jest kluczowe dla dalszego rozwoju branży. Dzięki inicjatywom wspierającym rozwój zawodowy kobiet, elastycznym warunkom pracy oraz promowaniu równości płci, możemy stworzyć bardziej zrównoważone i innowacyjne środowisko pracy.
