Geometria. Geometria to fundamentalna zasada architektury. Bez wiedzy geometrycznej sztuka budowania, a także przedstawianie koncepcji rysunkowych i rysunków warsztatowych nie byłyby możliwe.
Istotą geometrii jest logiczne uporządkowanie wzajemnych relacji pomiędzy poszczególnymi elementami. Zasadę logicznej organizacji przenosi się intuicyjnie do budownictwa od samego początku: z jednej strony poprzez techniczną konieczność upraszczania procesów budowlanych i poddania ich dyscyplinie działania sił statycznych, które pozostają w bardzo ścisłym związku z zasadami geometrii, z drugiej strony – poprzez nadanie jej wartości artystycznych, symbolicznych i niemal mistycznych. W geometrii szuka się odniesień do budowy fizycznej wszechświata, człowieka, a także do regularności procesów. To, co wydawało się intuicyjnymi, abstrakcyjnymi, matematycznymi i logicznymi wytworami przypisywanymi sile ludzkiego umysłu w celu „idealnego” porządkowania przestrzeni w skali człowieka, odkryto jako zasady przyrody we wszystkich skalach, od atomu do kosmosu. Dlatego tak wiele rozwiązań czysto geometrycznych często utożsamia się też z budową form naturalnych. Odkrywa się tu wiele korelacji. To fascynujące i inspirujące dla wielu twórców. Skłonność do geometryzacji przestrzeni nazwał Juliusz Żórawski jedną z podstawowych zasad budowania form (Żórawski, 1973).
