Statyka (konstrukcja). Dynamiczne rozwiązania konstrukcyjne pojawiły się w architekturze na początku XX wieku. Ze względu na liczne rewolucyjne, konstrukcyjne dokonania architektura ta bywa nazywana „symbolem stanów równowagi”.
Architektura – w swej istocie statyczna – przywołała nowe, metaforyczne obrazy płynności, lekkości, powstałe pod wpływem odwzorowywania natury w ruchu i kopiowania kształtów aerodynamicznych. Efektem tego są obiekty o wielkiej sile ekspresji. Do dziś wywołują wiele skojarzeń, jak na przykład opera w Sydney – „obojętnie, czy chcemy tego, czy nie, jest cechą, symbolem naszych czasów”. Dzieła architektoniczne są to „jakby symbole stanów równowagi (…), wywołują wrażenia statyczności (…), wrażenie ruchu, a raczej jego możliwości, powstające zawsze, skoro odchylenia od pionu lub poziomu staną się widoczne”.
