DNA_CYWILIZACJI

Wyróżnienia dodatkowe za najlepsze projekty wykonane w programie Archicad przyznane przez firmę WSC Szymanik i S-ka.

III NAGRODA

Mateusz Śnieżek, Magdalena Opania
Wydział Architektury
Politechnika Śląska

Globalne ocieplenie powodujące wzrost poziomu wody i rosnące zanieczyszczenie powietrza i oceanu w wyniku rozwoju technologicznego ma bezpośredni wpływ na jakość naszego życia. Przewiduje się, że do 2050 roku na świecie pozostaną tylko wyspy powstałe z najwyższych pasm górskich. Prawdopodobne zanieczyszczenie powietrza pozbawi ludzkość normalnego funkcjonowania. Projekt DNA CYWILIZACJI jest osadzony w tej rzeczywistości. Ideą projektu była struktura i funkcja zapisu ludzkiego kodu genetycznego – jedynej informacji, która pozostaje i może przetrwać przez tysiące lat. W obliczu istniejących zagrożeń, zadaniem projektowanego budynku jest zapewnienie przetrwania istniejącej cywilizacji. Podwójna helisa stała się również inspiracją dla formy – podwójny łańcuch działa jak komunikacja w budynku, poszczególne kulki i wybrane funkcje. Całość usztywniona jest poprzecznymi korytarzami nawiązującymi do wiązań wodorowych i działań hydrofobowych. Konstrukcja ta jest również swego rodzaju schronieniem – nie tylko zapewnia schronienie podczas powodzi, ale również lepsze warunki środowiskowe dzięki kulom wypełnionym świeżym i czystym powietrzem. Jednocześnie ich zdolność do zmiany pozycji względem siebie pozwala im na swobodne dostosowanie się do aktualnego poziomu wody, prądów i wiatrów.

Zapis cywilizacyjny zbudowany jest z komplementarnych par funkcji Obejmuje: to działania w czterech głównych obszarach: kultura, świat przyrody, nauka i mieszkalnictwo. Ważnym elementem projektu jest również nawiązanie współpracy pomiędzy współczesnymi mieszkańcami naszej planety a jej przyszłymi mieszkańcami. Założeniem jest udział w „pobraniu” dowolnego kodu cywilizacji i stworzenie całego założenia projektowego w celu zapewnienia podobnej lub jeszcze lepszej przyszłości dla naszych potomków. Wynika to z chęci pozostawienia przez człowieka śladu, jak również z jego naturalnej troski o rzeczy, które do niego należą – jego potomstwo. Projekt zlokalizowany jest w Amsterdamie z uwagi na to, że Holandia jest krajem, który najprawdopodobniej zostanie zalany jako pierwszy.

O autorach
Magdalena Opania, studentka II roku studiów magisterskich Wydzialu Architektury Politechniki Śląskiej. Wciąż poszukująca wiedzy i nowych doświadczeń, studiowała na VIA University College, odbyła staż w Grazu. Interesuje ją psychologiczny aspekt architektury oraz jej wpływ na nasze życie codzienne, jak również proces oddawania miasta jego mieszkańcom i ich potrzeby względem niego. Inspiracje do swoich prac oraz odpowiedzi na problemy projektowe poszukuje wszędzie – zarówno pracując jako instruktor narciarstwa w Polsce i za granicą, jak również w licznych podróżach, małych i dużych. Spaceruje bez słuchawek, by „chłonąć” miasto z jego atmosferą oraz ludzi i ich historie.

Mateusz Śnieżek, student V roku na wydziale Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Studiował na Universidade da Beira Interior w Portugalii, odbył staż w renomowanym biurze w Wiedniu. Otwarty na wyzwania i poszukiwania nowych systemów wdrażania, mających na celu usprawnienie procesów projektowych. Zainteresowania to projektowanie konceptualne, które tworzy z wykorzystaniem systemów BIM oraz zaawansowanych narzędzi do projektowania parametrycznego. Pasjonat sportów wodnych, głównie kitesurfingu, który jest odskocznią od pracy, a zarazem studnią z której czerpie inspiracje do swoich projektów.